Storczyki.pl

Bardzo symptyczna, miniaturowa roślina, zakupiona rok temu, we wrześniu kwitnąca, po miesiącu zakwitła z kolejnej psb, całą zimę ładnie przyrastała (4 psb).
Stanowisko na oknie wschodnim, słońce zaglądające do ok 9 rano.Zimę na tym stanowisku przetrwała doskonale, wczesną wiosną uległa poparzeniu(4 najmłodsze psb i 2 starsze).
Oparzone zostały liście mniej więcej do połowy, ale błyskawicznie przepadała, jestem skłonna przychylić się do opinii, że to toksyny z rozpadu wraz z krążącymi sokami zakaziły resztę rośliny .
Udało mi się uratować zaledwie 2 psb, które wyglądały na zdrowe.
Tradycyjnie kąpiel w Topsinie, potem Previcurze i na zasadzie uda się, albo nie, jedna w ulubiony sposób do szczelnie zamkniętego pudełka z wilgotnym sphagnum, druga do doniczki z drobnym podłożem wymieszanym ze sphagnum. Ta w doniczce stała i stała, ta w pudełku po dwu tygodniach wypuściła psb i korzenie.
W maju uznałam, że wystarczy tego dobrego i psb z doniczki również przerzuciłam do pudełku. Po niespełna miesiącu wyrosła psb i korzenie.
Pierwsza rosła tak ładnie i dynamicznie, że w czerwcu posadziłam ją do normalnego podłoża, ale trafiła do ciepłego i wilgotnego akwarium.Z 4 psb jedną(tą, która służyła rozmnożeniu) zasuszyła całkowicie, na jednej zgubiła liść.Obecnie równolegle z młodej psb wypuściła pochewkę, rośnie kolejny przyrost i korzenie

Z drugiej uratowanej psb wyrósł nowy przyrost z dorodnymi korzeniami, po osięgnięciu ok. 10 cm długości trafiły na podkładkę i do orchidarium. Jako ciekawostkę dodam, że do towarzystwa na podkładkę dostała kawałek sphagnum, które nie wiedziało, że nie powinno i odżyło Ma się nieźle, podobnie jak pozostałe z tej "ekipy"
Proszę się nie sugerować kolorem liścia u nasady, zdjęcie robione pod światło, roślinka jest zdrowa, w realu ma lekko czerwonawe zabarwienie, taka uroda.

Czy ktoś z Was uprawia tą roślinę, przyznaję, że intryguje mnie jej żywotność

Reniu gratuluję sukcesu Jak mamy ładną i drogą sercu roślinę robimy wszystko, żeby jej nie stracić. Jestem właśnie na etapie odzysku pewnej katlei i powiem, że wypróbowałam już wszystkie sposoby: akwarium, zamknięte pudełko, mech i w końcu zwykłe podłoże w doniczce. Roślina moja chce żyć, ale jakoś nie może się pozbierać. Stoi przy południowym parapecie za firanką, tak, aby nie operowało bezpośrednie słońce. Wypuściła już korzenie i po podlaniu czystą wodą w temperaturze pokojowej przestały rosnąć Czekam na kolejny objaw chęci powrotu do życie tej rośliny, jest jeden zdrowy korzonek. Może to co piszę jest dla wielu z Was śmieszne, ale są to sytuacje, kiedy potrzebujemy wsparcia osób mających doświadczenie. Piszesz o pudełku ze sphagnum szczelnie zamkniętym i efektach bez mała natychmiastowych pojawienia się korzeni i pseudobulw ,piszesz także o akwarium, w którym roślina czuje się dobrze. Wypróbowałam te sposoby i po jakimś czasie uciekałam z roślinami i ze szczelnego pudełka i z akwarium, bo miałam wrażenie, że jest im tam źle. Pojawiały się oznaki zagniwania. Pojemniki , o których wspominam wietrzyłam systematycznie. Roślina zdrowa. dlaczego tak się u mnie dzieje
Wierzę, że rośliny te wykazują ogromną wolę przetrwania. Na wiosnę rozcinałam moją Lc. Cinnabar i takie już bardzo stare pseudobulwy miałam wyrzucić, ale włożyłam do doniczki ceramicznej i wstawiłam w ziemię w ogródku,(podłoże w doniczce oczywiście dla storczyków) żeby się nie wywracała, podlewałam od przypadku do przypadku, resztę zrobiła rosa i deszcz, który czasem popadał. Patrzę dwa dni temu, a ta biedota wypuszcza małą pseudobulwę
Rozpisałam się trochę, ale może uda mi się wywołać dyskusję szybkiego ukorzeniania katlei w warunkach parapetowych.
Podejrzewam, że wielu z nas ma podobne problemy.

Takie są nasze katlejowe smutki. Jak sądzę w 90% przypadków problemy z katlejami wynikają ze złego systemu podlewania. To znaczy, my sądzimy, że roślina potrzebuje wody w podłożu natomiast jest zupełnie odwrotnie. Niestety skutkuje to szybką utratą korzeni, ale jak piszą Szanowne koleżanki powyżej, można je uratować w większości wypadków, choć oczywiście różnie z tym bywa. Jeszcze bardziej wrażliwe na mokre/wilgotne podłoże są hybrydy katlei z Brassavolą nodosa. W zasadzie wymagają wilgotnego podłoża TYLKO w okresie wegetacyjnym, natomiast w okresie jesienno-zimowym nawet delikatne zraszanie podłoża może prowadzić do gnicia. Zraszanie pbs w tym okresie absolutnie odpada.
Kilka lat temu dostałem katleję, która po wyciągnięciu z paczki nie miała praktycznie korzeni, po prostu zgniły w ciagu kilku dni w transporcie. Reanimowałem ją na dworze ze skutkiem pozytywnym, ale lato wtedy było dość ciepłe. Sądzę, że w przypadku reanimacji katlei warunki bardzo wysokiej wilgotnosci powietrza i temperatury nie są wskazane.

Rozpisałam się trochę, ale może uda mi się wywołać dyskusję szybkiego ukorzeniania katlei w warunkach parapetowych.
Podejrzewam, że wielu z nas ma podobne problemy.

Dyskusja burzliwa jak nie wiem co , czyżby nikt poza nami nie reanimował/rozmnażał żadnej kattleyastej bez korzeni, ależ Wam zazdroszczę
I równocześnie niekoniecznie wierzę

Więcej odwagi!!! jeśli się nie powiodło to tym bardziej napiszcie, może spróbujemy wspólnie wyciągnąć wnioski i na przyszłość uniknąć błędów.

Ja przyznaję, że zaintrygował mnie jeden fakt, otóż moje i Krzysztofa obserwacje są skrajnie różne, bo ja i ratowałam i rozmnażałam roślinę w wysokiej wilgotności i temperaturze i powiodło się doskonaleWięc na czym polega tajemnica?
Wiem, że jest sezon ogórkowy , mimo to zapraszam opowiedzcie o swoich doświadczeniach w tej kwestii.

Reniu, u mnie reanimacje zawsze kończyła się zgonem pacjenta. Może dlatego, że były potwornie zagrzybione albo zainfekowane. Mimo wiatraka w orchidarium, zawsze pojawiała się pleśń.
W tym roku dostałem od Eli dwie cattleye, które nie za bardzo sobie radziły. Obie wylądowały w foliaku, gdzie jest gorąco, wilgotno i jasno, ale bez bezpośredniego słońca. Obie prewencyjnie zostały wykąpane w roztworze Physan 20 + Previcur Energy 840. Rośliny wylądowały w grubej korze wymieszanej z czipsami styropianowymi i kawałkami sphagnum. Obie posadziłem w koszyczkach do sadzenia cebulek. Obie się szybko pozbierały, przy czym ta silniejsza poszła w korzenie, natomiast słabsza wypuściła od razu trzy nowe przyrosty. Co prawda widać objawy odwodnienia, ale mam nadzieję, że dalej będą sobie radzić.

Ale dlaczego reanimujesz w orchidarium

Zdziwiona odpowiedziałam na pytanie Krzysztofa, ale ono nie było do mnie

No właśnie dlaczego w orchidarium, nie boisz się, że zakazisz pozostałe rośliny?
Przecież w takim środowisku potencjalne patogeny tylko czekają na szansę

Orchidarium to za dużo powiedziane, ot szklana gablota wybitnie dla zdechlaków. Reanimacja w orchidarium dotyczyła okresu zimowego, zależało mi na wyższej wilgotności powietrza. Poza tym było tam cieplej niż w pokoju.

Chyba robiłem ten sam błąd - w okresie (chyba ) ich naturalnej przerwy w wegetacji chciałem na siłę zaktywować do wzrostu. Przy zdrowych jest to trudne, albo niemożliwe, a cóż dopiero chore rośliny.
Uważam, że reanimację katlei i pochodnych warto i należy przeprowadzać w okresie letnim pod naturalnym światłem słonecznym/cieniowanie i długim dniu.

Hmmm, ale do tego dochodzi presja czasu, kiedy z dnia na dzień widzimy, że roślina marnieje. Poza tym wydaje mi się, że roślina nie ma kalendarza ani zegarka, bazuje na słońcu i da się ją oszukać doświetlając ją. Ale zgadzam się z tym, że podchodziłem do tego w złym momencie. Może stąd się biorą moje wszystkie niepowodzenia i choroby, że próbuję na siłę robić coś z rośliną, kiedy nie powinno się. Pozostaje w najbliższą zimę nie wchodzić do pokoju, tyle co podlać odrobinę i sprawdzić, czy coś nie zamieszkało w roślinach.
Po ciekawym opisie Reni nt. agarowych maluchów, dam sobie wiśta z zakupem słoiczka na jesień.

Uważam, że raenimację katlei i pochodnych warto i należy przeprowadzać w okresie letnim pod naturalnym światłem słonecznym/cieniowanie i długim dniu.

Tu się zupełnie zgadzam z Krzysztofem, a najlepiej chyba wczesną wiosną kiedy większość roślin wchodzi w stan wegetacji. Owszem presja czasu robi swoje, ale też najczęściej kłopoty z korzeniami rodzą się zimą, tylko czasami próbujemy przeczekać, poobserwować i wychodzi...różnie. Dla porównania przykłady Laelia purpurata werkhauseri x coerulea i tytułowej Lc. Chian-Tzy Goldenorange"Golden Boy"
U tej pierwszej w ciągu trzech miesięcy(październik-styczeń) urosły przyrosty i korzenie, ale rosły tak sobie.
U drugiej w tym samym okresie czasu, ale w porze intensywnej wegetacji odnowienie rośliny przebiegało wręcz"piorunująco" Po 3 miesiącach dorobiła się kilku przyrostów, pochewki i pięknych korzeni i jest w naprawdę dobrej kondycji.

A i jeszcze jedna informacja, ratowane/odnawiane rośliny podlewam tylko wodą destylowaną!
Żadnych kombinacji z filtrowaniem itp.

Odgrzebałam ten wątek, bowiem jak powiedziałam intryguje mnie żywotność tej roślinki.
Dziś mówię więcej, bardzo mi się jej żywotność podoba.
Jak już pisałam roślina uległa wiosną poparzeniu, które niemal zupełnie ją unicestwiło. W ostatnim momencie udało mi się ją uratować.
Na przyroście rośliny posadzonej w doniczce pokazała się pochewka(na zdjęciu po lewej stronie), jednak nie wypełniła się pędem kwiatowym, na drugim młodym przyroście we wrześniu pokazała się pochewka i ..cd

Druga roślinka przebywa na podkładce w orchidarium i ma się tam dobrze, rośnie powoli i chyba dłuugo przyjdzie czekać na kwitnienie